Poezen hebben wij thuis altijd gehad. Al van kinds af aan ben ik aan hun eigenaardigheden gewend. Zo hadden we vroeger een grijs gestreepte die altijd op je plek ging liggen als je maar even je hielen lichtte. En bracht een andere halve kikkers mee naar huis om op de... read more →

Een schoenentic. Zo kun je het eigenlijk wel noemen, die afwijking die ik heb. Ik hou van schoenen met hoge hakken en ze moeten iets speciaals hebben wil ik ervoor vallen. Een sierlijke hak, een mooie kleur of een bijzonder detail. Laatst heb ik ze geteld en ik blijk 72... read more →

Ghana, december 1990. We rijden langs de kust en zijn met vier collega’s onderweg naar Fort Elmina. L heeft zijn Mercedes beschikbaar gesteld om vanuit Abidjan een weekje op pad te gaan. Pure luxe natuurlijk, met airco en alles. We stoppen ergens halverwege op de hoogte van Takoradi om te... read more →

Rijksambtenaar ben ik niet altijd geweest. Na mijn hotelschool opleiding werk ik eerst een jaar of vijf in de Horeca. Daar raak ik op een dag aan de praat met een Amerikaanse klant. Hij draagt een duur horloge, een grote buik en een luid overhemd. Als ik aan zijn tafel... read more →

Vrijwilligerswerk kan je veel voldoening geven. Ik heb een tijdje in een zorgcentrum op zondagen in Rotterdam senioren bezocht om een goed gesprek te voeren. Maar op deze ene zondagmiddag vraagt de activiteitenbegeleidster of ik wil assisteren bij ‘De Bingo’. Want een van de daghulpen is ziek en ze heeft... read more →

Op zestienjarige leeftijd is een weekendbaantje vaak een eerste kennismaking met meer verantwoordelijkheid. Voor mij was dat het baantje als zondagshulp in een groot ziekenhuis in de buurt. Op de afdeling Hartbewaking, waar ik koffie, thee en lunch rond breng. Scheurijzer Mijn dienst begint om acht uur en dat betekent... read more →