Presentatiecoach ben ik niet altijd geweest. Ik had – net als velen denk ik – wel wat omzwervingen nodig om bij mijn huidige kern van passie, plezier en inkomen te belanden. Ik deed na het Atheneum een Schoevers opleiding en maakte daarna de Hotelschool af. En toen ik de werkdagen van twaalf uur in de horeca helemaal beu was schreef ik me in bij een uitzendbureau als directiesecretaresse.
Muisstil
Een van mijn eerste banen, dat weet ik nog goed, is bij een grote bekende verzekeringsmaatschappij in het centrum van Rotterdam. Ik zie me nog binnen komen in die enorme kantoortuin, waar zo’n 15 secretaressen achter een schotje rapporten over betonrot en aanverwante claims zitten uit te typen. Ratelende typemachines. Het valt me op mijn eerste werkdag wel op dat er weinig onderling contact is tussen collega’s, maar dat wijd ik vooral aan mijn status als nieuweling. Maar ook de volgende dagen blijft het muisstil. Niemand praat met elkaar. Je hoort alleen de stemmen van de adviseurs als ze kort en uiterst bondig hun opdrachten afgeven. Het wordt mij al snel duidelijk: in dit kantoor valt niets te lachen.
Nee, natuurlijk niet
Maar die maandagochtend gaat het anders. Als ik binnenkom loop ik zoals gebruikelijk naar mijn plekje en zet de typemachine en mijn spullen klaar voor de taken van die dag. Maar in plaats van te gaan zitten, sta ik op en kijk ik de zaal in. Alle hoofdjes bewegen op en neer, geconcentreerd en druk bezig. En ik besluit een grap te maken. Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat ik zei, maar het effect is haast beet te pakken in de lucht. Een golf van opwinding schiet door de zaal. Sommige collega’s zijn gaan staan en kijken elkaar even aan. Dan wordt er gegiecheld. En dat houdt niet meer op. Linksachter ontstaat de slappe lach en de energie gonst door het kantoor, als een soort elektrische ontlading. Maar opeens stokt het. Heel abrupt. Collega’s schieten weg achter hun schotjes en alle hoofdjes gaan weer naar het werkblad.
Prikken
Ik voel iets prikken in mijn rug en draai me om. Op het podium, waar het hoofd van de afdeling alles nauwlettend achter glas in de gaten houdt, is de deur opengegaan. Haar pinnige stem vraagt: “Valt er wat te lachen juffrouw…”? En ik zeg hardop, terwijl ik weer ga zitten: “Nee, natuurlijk niet”. De volgende dag toch maar weer even het uitzendbureau gebeld.
Tip van vandaag: Presenteer met plezier en aanstekelijk enthousiasme!
Plezier! Plezier in je werk, in je relaties, je vriendschappen. En plezier in presenteren, heus, het is mogelijk! Jouw enthousiasme werkt aanstekelijk en kan de energie in de zaal doen ontbranden! Je hoeft alleen het vertrouwen in jezelf te ontdekken.
Vraag voor de lezer:
Hoe krijg jij meer lol in presenteren?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren‘ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.
Ik geniet van je verhaal. Zie het zo voor me en ik herken je aanpak. Ook ik heb voor ik theatermaker werd gewerkt op een groot bankkantoor. Ook daar blies ik zo nu en dan op mijn manier meer leven in. En ook ik werd betrapt door de chef toen ik bovenop een stoel met badmuts op het typen aan het pantomimen was. Draaide me om naar de chef (deze zou een vrije dag hebben en kwam toch nog even langs om iets op te halen) en met badmuts op stapte ik op elegante wijze van de tafel af en pakte stoel beet en ging zo geruisloos verder met typen. De chef liep met open mond naar zijn plaats achter een glazen schot en kreeg iets wat op de slappe lach leek. Hele afdeling stomverbaasd. Zij hadden de man nog nooit zo meegemaakt.
Heerlijk, verhaal, Joke, met badmuts en al…:-)