Ik herinner me nog die eerste nacht dat het s’ nachts heel erg koud is. Als ik ’s ochtends wakker word, heb ik moeite met uit bed te komen. Ik slaap altijd met het raam open dus in de winter is het zaak zo snel mogelijk na het opstaan in mijn badjas te stappen. Een beetje rillend volg ik mijn ochtendritueel, kleed me zo snel mogelijk warm aan en drink daarna een heerlijke hete kop koffie. Vlak voordat ik de deur uitga, check ik nog even of ik alles bij me heb. Dan loop ik de twee trappen af, naar de voordeur. Halverwege realiseer ik me hoe bitterkoud het vannacht moet zijn geweest, want ik voel hoe de tocht langs mijn benen trekt. Ik doe het bovenste knoopje van mijn jas dicht.
Nooit meer
Ik maak de beveiligingssloten van de voordeur los, eerst onder, dan boven. Daarna het Lipsslot en tot slot de ketting. Tsja, ik woon tenslotte niet voor niets in Rotterdam. Ik doe de deur open en wil nietsvermoedend buiten stappen. En wat er dan gebeurt, dat vergeet ik nooit meer.
Op een steen
Ik wil mijn been buiten zetten, maar voel meteen dat er iets mis is. En als ik naar beneden kijk, kan ik mijn ogen niet geloven. Want er ligt een zwerver bij mij op de deurmat. Een zwerver! Op mijn deurmat in dat ijskoude portiek! In een flits zie ik dat hij veel te dunne kleding aan heeft voor de tijd van het jaar. En geen deken of wat dan ook. En hij heeft vannacht geprobeerd te slapen met zijn hoofd op een steen. Op een steen, kun je je dat voorstellen?!
Machteloos
Terwijl ik het beeld probeer te verwerken en tegelijkertijd naar woorden zoek, is hij al opgesprongen en gevlucht zonder mijn reactie af te wachten. En sta ik daar geschokt en machteloos te wezen in het portiek. In mijn hoofd gaat het: ‘Zo’n nepleren jasje, dat geeft toch helemaal geen warmte? Had ik het maar geweten, dan had ie koffie gehad en wat te eten. Zal ik vanavond dan iets aan de deurknop hangen? Of nodig ik daar dan allerlei extra bezoekers mee uit?’ Ik loop naar mijn auto en mijn ogen zoeken naar de zwerver in het park, maar hij is nergens te bekennen. Onzichtbaar zijn is kennelijk onlosmakelijk verbonden met het zwerversbestaan.
Tip van vandaag: Een goed verhaal heeft een dilemma en een spanningsboog
Als je een verhaal vertelt, is het goed om de spanning wat op te bouwen. Toe te werken naar dat ene moment dat de deur open gaat… Het zorgt ervoor dat je publiek aan je lippen hangt. Daar kun je in je presentatie ook mee spelen.
Vraag voor de lezer:
Heb je wel eens gedacht aan het vertellen van een verhaal, in plaats van het gebruiken van die eeuwige Powerpoint…?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren en een goed verhaal vertelt? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.