Vier jaar woonde ik er, in Groningen. Omdat ik dacht dat ik chef-kok wilde worden ging ik er naar de middelbare hotelschool. Het was een uitdaging om er een kamer te vinden. Dus toen we er een vonden in Ten Boer, een gehucht op vijf kilometer afstand van de stad was dat toch wel een beetje een opluchting. In een oud verzorgingshuis dat nu als studentenfaciliteit dienstdeed lagen de kamers in een L-vorm achter elkaar in het platte boerenlandschap. In gezelschap van een fruitboomgaard, een bosje Drentse schapen en bokken en een klein zwart knobbelzwijn dat appels vrat. Mooi natuurlijk, als je daarvan houdt.
Glinster
Vanaf het moment dat ik daar woon merk ik dat er geen tekort aan muizen is. Nu ben ik niet bang van muizen, maar ik vind het niet fijn dat ik iedere ochtend ongevraagd mijn ontbijt moet delen. En als ik s avonds in bed lig hoor ik ze met hun pootjes trippelen over het plafond. En niet eentje, het lijkt wel of er een heuse ratrace aan de gang is. Zo gauw ik het licht uit doe, zie ik nog net de glinster van hun oogjes door het gat in het plafond boven de plafonnière die mijn vader zo zorgvuldig heeft opgehangen. Kunnen muizen eigenlijk springen…?
Blauw
Na weer een ochtend gatenkaas besluit ik toch maar blauwe korrels te kopen en uit te zetten. Op advies van de huisbaas check ik daarna regelmatig alle verscholen hoekjes of daar geen muisjes dood liggen te zijn. En soms hebben de blauwe korrels effect. Maar ik heb nog steeds gatenkaas voor ontbijt.
Vet
Als ik die ochtend door de gang loop om naar school te gaan, zie ik de kamerdeur bij een van mijn buren open staan. In het voorbijgaan blik ik even naar binnen. Tot mijn verrassing zie ik dat er geen tapijt op de grond ligt, maar een dikke laag zaagsel. Zaagsel? Ik blijf even staan. Waarom heeft iemand zaagsel op de grond liggen, dat is toch niet fijn aan je voeten? En dan kijk ik nog eens. En zie ik twee grote dikke konijnen over de vloer huppen. Gevolgd door een roedel gezellige vette muisjes. Dan gaat de deur weer dicht.
‘Niks platteland, het is hier gewoon een dierentuin’, denk ik als ik naar de bushalte loop. ‘Dweilen met de kraan open’. Die avond haal ik de blauwe korrels maar weg.
Tip van vandaag: Vechten tegen je ongemak op het podium is zinloos
Je kunt iedere ochtend vechten tegen de gaten in je kaas. En op het podium iedere keer op het podium vechten tegen je ongemak. Je kunt zelfs vechten tegen het vechten tegen je ongemak op het podium. Maar dat is dweilen met de kraan open, en da’s vrij zinloos. Presenteren kan echt blijer!
Vraag voor de lezer:
Hoe ongemakkelijk voel jij je op het podium?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.