In de Bijenkorf sluit ik aan in de rij bij de kassa. Het is druk, want het moment dat ik koos om mijn twee cadeaukaarten in te lossen, is misschien niet het handigst. Ter gelegenheid van Kerstmis 2015 staan er zeker tien mensen voor me bij de kassa. Maar ik heb geen haast, want ik heb mijzelf een paar uur vrij gegund om mijn levensdoel ‘plezier en geluk’ in te vullen. En dat kan wat mij betreft niet lang genoeg duren…:-)
Gefronst
Voor mij in de rij staat een lange man met een kinderboek in zijn hand. Althans, dat denk ik, want het is groot en vierkant en heeft bonte kleuren. Ik kan aan hem zien dat hij niet van wachten houdt. Hij kijkt wat gefronst rond en zucht bijna hoorbaar. Achter hem staan twee oudere dames, waar ik onwaarschijnlijk snel mee in gesprek raak. Binnen enkele minuten deelt een van de dames met me dat ze 22 jaar getrouwd is geweest met een alcoholist, twee kinderen heeft en dat haar kinderen haar nog steeds dankbaar zijn voor haar besluit om haar man te verlaten. “Hij heeft zich doodgezopen, hoor”, besluit ze.
Wiebelen
Terwijl de dames mij in vertrouwen nemen begint de lange man ongeduldig te wiebelen. Aan alle kanten lijkt het ongemak zijn lijf uit te komen. Ineens komt hij in actie als zich een tweede kassière aandient. Hij loopt vlug naar de andere kant van de balie, en sluit daar als derde aan. ‘Ik zou nooit in zo’n flanellen pyjamabroek kunnen slapen’, zegt de oudere dame inmiddels in mijn linkeroor, wijzend op het rek naast haar. Haar ogen kijken me vragend aan en ik knik instemmend. Op dat moment krijgt de man in de andere rij een boodschap die hij slecht kan hebben. ‘Deze rij is alleen voor inpakken’, hoor ik de kassière vriendelijk zeggen als hij net aan de beurt is. Hij draait zich abrupt om. En kijkt even geïrriteerd naar het boek in zijn handen.
Ruimte
En ik voel hoe ik automatisch een stapje achteruit doe in mijn rij. Als hij deze kant uitkomt, dan mag hij zijn oude plekje vóór mij met alle liefde hebben. “Prettig kerstfeest”, zeggen de oudere dames tegen me in koor, en ik steek even lachend mijn hand naar hen op ter afscheid. Ik zie hem met het boek in zijn handen een beetje mistroostig teruglopen naar de kinderafdeling. Hij zet het kinderboek terug in de schappen en hij loopt met lege handen weg. “Goedemiddag”, zegt de dame van de Bijenkorf, “is het deze voor u?” Ik knik en denk: ‘Hier had jij kunnen staan, kerel, en dan was je mooi klaar geweest met je inkopen’. Ik had je die ruimte van harte gegund.
Tip van vandaag: Focus op je publiek, dan zie je wat ze nodig hebben
Als je niet kijkt, dan zie je niks. Kansen doen zich altijd voor, ieder moment van de dag. Het zijn kansen om te slagen en resultaat te behalen. Of kansen om te verbinden. Maar als jij niet ziet wat er in het publiek gebeurt, kun je er niet op reageren. Heb je geen interactie. Geen boodschap, geen energie, geen verbinding. En ga je aan het einde van jouw presentatie ook gewoon met lege handen naar huis.
Vraag aan de lezer:
Als je veel spanning hebt tijdens het presenteren, denk jij dan dat het helpt als je je meer focust op je publiek?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.