Iedere ochtend doe ik het weer. Ik sla nooit een ochtend over. Volledig geconditioneerd. Zodra ik opsta loop ik in mijn kamerjas naar de voorkant van het huis. En dan kijk ik naar buiten. Om dan als ik hem ‘spot’, even opgelucht adem te halen. Want dan kan ik verder met mijn dag en mijn ochtendritueel.
Die ene ochtend
Maar het is die ene ochtend die dat heeft veroorzaakt. Die ene dinsdag heeft ervoor gezorgd dat ik de rest van mijn leven naar het raam loop en die geruststelling zoek. Eigenlijk begint die dag heel gewoon. De wekker gaat. Ik stap uit bed. Loop naar de keuken. Zet mijn eerste kop koffie. Laat de poezen los in de kamer. Douchen, aankleden, je kent het wel, zo’n start van de dag zoals je er duizenden hebt in je leven. Niets aan de hand. Ik smeer snel nog even een crackertje, voor dadelijk onderweg.
Gedachteloos
Jas aan. Tas mee. Ontbijt in mijn hand. Kijk nog even achterom of ik niets vergeten ben en trek de deur dicht. Loop de twee trappen af naar beneden, het portiek uit, de straat in. Steek bijna gedachteloos de straat over. En dan ben ik het ineens even helemaal kwijt. Weet ik het gewoon niet meer.
Rood
Want ik zie ‘m niet, mijn rode Nissan NX. ‘Ik heb ‘m hier toch neergezet’? Ik kijk naar het parkeervak maar er staat een andere auto. Draai me om. ‘Wat heb ik gisteravond nou precies gedaan’? Loop langs de vakken, met mijn crackertje nog in mijn hand. Op zoek naar iets roods. In mijn hoofd is het een komen en gaan van allerlei gedachten. ’Waar heb ik ‘m gisteravond nou neergezet’? ‘Ik was toch wel met de auto’? ‘Hij staat toch niet bij de garage’? Langzaam komt er wat paniek op. Ik zie me daar nu nog staan, in de straat draaiend om mijn eigen as, ogen alle kanten uit. “Waar staat ie’?!
Kwartje
En dan valt het kwartje nog niet! Er flitst een absolute idiote gedachte door mijn hoofd. Want in mijn hoofd gaat het: ‘Of heb ik ‘m aan iemand uitgeleend, en weet ik even niet meer aan wie’? En dan sta ik het ook nog serieus te bedenken: ‘Maar aan wie dan’? Zo volkomen krankzinnig! Alsof ik ‘s nachts ineens dement ben geworden? Midden in de straat sta ik ineens stil. Want dan weet ik het. En kan ik uiteindelijk accepteren wat ik me nooit had kunnen voorstellen. Mijn auto is gestolen. Bij mij, voor de deur, de veiligste plek in mijn leven.
Tip van vandaag:
Als je je gedachten gelooft kunnen je ze goed bezighouden en in verwarring brengen. Denk daar eens aan, de volgende keer als je op het podium staat. Is het allemaal waar, wat je denkt?
Vraag voor de lezer:
Gedachten komen en gaan. Sommige zijn nuttig, maar er komt ook een hoop onzin voorbij. Kun je er controle over krijgen, denk je…?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.