Ik weet niet precies meer hoe lang geleden het is, maar in die tijd gaan mijn beste vriendin en ik ieder jaar een weekendje weg. Even zonder kinderen of echtgenoten en in mijn geval zonder huisdieren. We gaan meestal naar een bijzondere locatie of een speciaal evenement en dan kiezen we voor een kunstzinnige overnachting. Deze keer gaan we naar het Noorden, voor een weekend in een museumboerderij op een half uurtje rijden van Groningen. Lekker rustig maar ook een beetje gek. En dat past wel bij ons.
Quad
Het is een warme dag, we rijden in mijn auto met open dakje, de wind heerlijk door het haar. We zijn al in de buurt van onze bestemming als we over een smalle dijk rijden. Terwijl we turend om ons heen kijken worden we ingehaald door een klein dik mannetje met peentjeshaar op een quad die ons van de weg duwt. Ik kan nog nét uitwijken. “Hee, Oranje racekabouter!” roepen we hem geschrokken na, maar hij kijkt niet op of om en scheurt gewoon door. Platteland. Het blijft gevaarlijk.
Kleurrijk
Een paar honderd meter verderop vinden we ons kunstverblijf. We kijken mekaar grinnikend aan als we zien dat er naast de ingang een quad staat geparkeerd. Nog voor we er iets over kunnen zeggen komt de vrouw van de kunstenaar naar buiten. Ze begroet ons hartelijk en geeft ons een rondleiding door de tuin, langs de kippen en de ezel. Het huis hangt echt helemaal vol met schilderijen. Geen enkele plek is ongemoeid gelaten en het ene werk is nog kleurrijker dan de andere.
Blik
We lopen naar de centrale ruimte waar een grote tafel staat. “Hier slapen jullie”, zegt ze, en we kijken haar even vragend aan. Dan wijst ze lachend op een luik in het plafond en trekt een smalle houten trap naar beneden. “Da’s wel een hele steile”, zeg ik en kijk even wat benauwd naar boven. Op dat moment gaat er achter me een deur open en komt er een klein mannetje met peentjeshaar op ons afgelopen. Hij kijkt ons indringend aan en zijn zoekende ogen glijden van onze koffers naar onze blote benen naar de steile trap. En dan weer terug naar onze zomerse jurkjes. Zijn blik blijft nét iets te lang hangen en als hij gretig aanbiedt om ons te helpen, slaan we zijn aanbod vriendelijk af.
Bruidssuite
We hijsen onze koffers zo elegant mogelijk naar boven, bewust van zijn nakijkende blik. Bovengekomen blijkt het een mooie open zolder. En dan valt het ons pas op dat we kennelijk een bruidssuite hebben geboekt. Groot hemelbed, overal draperieën, champagne in de koeler, bloemen, hapjes, aan alles is gedacht. “Ben ik tenminste ook es getrouwd’, zeg ik lachend tegen It. We besluiten lekker op het balkon te gaan zitten en nemen de borrelhapjes en champagne mee naar buiten. Het is al donker als we weer naar binnen gaan om te slapen.
Peentjes
Ik sta aan mijn kant van het bed en trek het koord los om de gordijnen dicht te doen. En er komt nóg een schilderij tevoorschijn. Het is een levensgroot naaktportret van de kunstenaar zelf, wijdbeens zittend, in volle glorie. Peentjeshaar op onverwachte plekken. Ik schiet in de lach. Zijn ogen proberen ook nu indringend contact te maken maar als ik op de bedrand ga zitten kijk ik alleen maar recht in het kruis. “Voor oogcontact had ie het iets lager op moeten hangen” zegt It, en we krijgen de slappe lach.
Tip van vandaag: Gebruik de overtreffende trap voor meer overtuigingskracht
Een goed verhaal overtuigt. Als je in jouw verhaal een drieslag maakt met een overtreffende trap of een stevige uitsmijter gebruikt, dan vergroot dat de overtuigingskracht en zo kun je je boodschap extra impact meegeven.
Vraag voor de lezer:
Denk jij er weleens aan hoe jij jouw verhaal opbouwt en wat je bij jouw publiek wilt bereiken?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren‘ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.