Ik was altijd al ‘het presenteer-kanon’. Mijn collega’s in het communicatieteam waar ik jarenlang werkte waren er niet zo gek op, op presenteren. Het hoorde er wel bij natuurlijk en ze deden het ook wel, maar vonden het meestal wel fijn als ik die presentatie nou gewoon deed. En ik vind het leuk om te doen, ook toen al. Diep in mijn hart denk ik dat dat komt omdat ik wel van een beetje aandacht hou…😊. Zet er maar een lamp op, dan ga ik wel bewegen.
Hoe moeilijk…?
Dus toen er een presentatie moest worden gegeven voor een team van ca. 20 specialisten die allemaal vanuit een andere invalshoek alles wisten over ‘Nederland en migratie’, keken collega’s mij hoopvol aan. Wilde ik dan een presentatie geven over publieksdiplomatie en het Nederlandse standpunt binnen de EU? En ik dacht: ‘Presenteren is leuk, maar hier moet ik wel even wat over opzoeken’. Maar ‘nee’ zeggen, dat deed ik toen nog niet, dus ik wierp me op als vrijwilliger en dacht: ‘Hoe moeilijk kan het nou helemaal zijn …”?
Botten
Nu weet ik natuurlijk wel wat er zo’n beetje speelt in de actualiteit, maar ik kan nou niet zeggen dat ik een heel sterke ‘politieke antenne’ heb. Dus ik moet wel even de inhoud in en de boel bij elkaar zoeken om mijn presentatie politiek correct op te bouwen. Dan kan ik daarna verder uitweiden over het communicatiedeel waar ik wel verstand van heb. Op de dag van de afspraak ben ik wat meer gespannen dan anders als ik op de fiets stap en naar BZK rijd. Ik heb me goed voorbereid, maar de inhoud voelt nog niet helemaal vertrouwd. Alsof het niet echt in mijn botten zit.
Status
Ik parkeer mijn fiets. Ga door de aanmeldroutine en loop naar de vergaderzaal. Ik doe de deur open en stap het hoogpolig tapijt op. Het is een gigantische zaal, en als ik de drempel over ben nemen twintig paar keurende ogen me op vanachter een statige mahoniehouten vergadertafel. En er gebeurt iets ongewoons met me. Want op een of andere manier ben ik geïmponeerd door de status en de uitstraling van het forum dat naar me kijkt. Stuk voor stuk jonge, superslimme, ambitieuze en politiek geëngageerde beleidsambtenaren aan tafel. En ik voel me wat kleiner worden. Heb het ook een beetje benauwd, maar dat komt misschien ook van het fietsen, net…? En in een fractie van seconden heeft mijn brein besloten dat ik er echt niet toe doe.
Harder
Als ik het woord neem klinkt mijn stem wat harder dan normaal. ‘Goedemiddag collega’s, zeg ik vlotjes, ‘ik zal het kort houden, want ik ga ervan uit dat het grootste deel van mijn presentatie eigenlijk wel bij jullie bekend is’. Mijn ademhaling gaat wat snel. Terwijl ik praat draai ik vliegensvlug de bladzijden in mijn presentatiemapje om. Mijn huid wordt langzaam warmer en ik voer het tempo nog wat op. Sprint in niet meer dan vijf minuten door mijn zo zorgvuldig voorbereide presentatie. Op weg naar de bevrijdende uitgang. Als ik het laatste woord eruit heb geslingerd ga ik zitten. En kijk dan voor het eerst op, in 20 blanco gezichten. ‘Nou, eh… bedankt…’, klinkt het aarzelend aan de andere kant van de tafel.
Tip van vandaag: Presenteer eens minder ‘vanuit je hoofd’
Je gedachten spelen misschien wel een grotere rol bij jouw presentatie dan je beseft. Hoe je over jezelf denkt, wat je denkt over de ander of hoe je jouw eigen kennis inschat. Je kunt er behoorlijk door van je pad af raken. Hoe rustig zou jouw presentatie zijn als je niet zo in je hoofd zou zitten?
Vraag voor de lezer:
Een rustige ademhaling is de sleutel tot een relaxte presentatie. Doe jij daar weleens oefeningen voor?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren‘ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.