E krijgt vandaag bezoek en we besluiten nog snel even van die mooie paradijsvogelbloemen te halen. We stappen in haar autootje en rijden naar de bloemenkiosk aan de Boulevard François Mitterrand. Het is een drukke ochtend en er rijdt veel verkeer. We parkeren de auto en lopen het pad op naar de winkel die voor een Afrikaans land wel een heel uitgebreid Westers aanbod heeft. ‘Speciaal voor de Expats natuurlijk’, denk ik als we de winkel instappen.
Boy
E kiest een paar mooie bloemen uit en de dame wikkelt ze in papier. Geheel volgens Ivoriaans gebruik loopt een ‘boy’ mee om de bloemen voor ons naar de auto te dragen. We kwebbelen gedrieën wat, totdat we bij de auto komen. Maar vanaf dat moment is het allemaal ineens anders.
Gillen
Terwijl E naar de bestuurderskant van de auto loopt, en ik mijn hand aan het portier heb, komen vanuit het niets drie gewapende mannen op ons af gestormd. Het is haast niet te beschrijven wat dat met je doet. En het is ook de eerste keer in mijn leven dat ik een wapen zie. Ik raak volledig in paniek. Een golf van adrenaline overspoelt me, zo krachtig. E biedt heftig verzet, en ik zie hoe ze haar tas met de autosleutels met hand en tand verdedigt. Hoor haar gillen. Jeetje, wat kan die meid gillen!
Paniek
En ik? Mijn paniek neemt volledig bezit van me. In een flits weet ik me los te rukken en vlucht de bloemenkiosk in. Daar duik ik achter de ruime (!) collectie palmbomen. Trillend en bevend zit ik daar gebukt mijn best te doen om onzichtbaar te wezen. Oneindig lang durf ik niet te kijken, te bewegen of te ademen, bang dat ze me zullen ontdekken in de winkel. De tijd lijkt stil te staan. En dan komt er een moment dat ik voorzichtig tussen de palmbladeren durf te kijken. Een beetje naar voren durf te reiken. Is het veilig…? Zal ik…?
Moed
Ik waag het om op te staan en voorzichtig poolshoogte te nemen. Een bekende stem komt mijn omgeving binnen en ik zie E met de dame van de winkel aan komen lopen. Terwijl ze opme afrent roept ze: ‘Oh gelukkig’, hier ben je! Ik dacht dat ze jou ook mee hadden genomen, net als de auto!’, en we omarmen mekaar alsof we elkaar minstens vijf jaar niet hebben gezien.
Tip van vandaag: Hoe zou het zijn als jij geen spreekangst meer ervaart?
Als je bang bent om te presenteren kun je op de vlucht gaan. Uitstellen. Ontkennen. Maar er komt een moment dat je een presentatie moet geven en jouw angst onder ogen wilt zien. Het moment dat je besluit tot actie over te gaan is een moedig moment, want dat is een eerste stap naar het overwinnen van je angst.
Vraag voor de lezer:
Hoe heb jij jouw spreekangst overwonnen?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.