Het heeft net ongekend hard geregend. Het Vroesenpark is half ondergelopen en ziet er sappig groen en vochtig uit. Er komt een waterig zonnetje door. Overal liggen plassen. Vanuit mijn raam op driehoog valt mijn oog op een tafereel in de straat. Een oudere dame staat stil bij de heg en ze kijkt ergens naar, maar ik kan net niet zien wat haar bezig houdt. Ik volg haar blik. Net achter de heg ligt een grote plas water. En dan zie ik het.
Stamp
Achter de heg komt zo’n klein ding vandaan, zo’n roze dreumes met kaplaarsjes. Het plezier dat ze uitkraait is zelfs door mijn dichte ramen te horen. Ze stampt met overgave in de plas, twee laarsjes tegelijk, springend en spattend. Haar armpjes gaan in pure pret omhoog. En dan kijkt ze naar oma, die naar haar lacht. Ze draait zich direct weer om. Om het nog eens te doen. En nog eens en nog eens… Een gevoel van geluk komt bij me omhoog, en ik sta er genietend naar te kijken.
Voorbehoedsmiddel
En dan ik hoor mijn vriendin A ineens weer zeggen: ‘Wanneer sprong jij voor het laatst in een plas’? Sta even te peinzen. Ik moet met mijn gedachten wel heel ver terug. En het beste waar ik mee kan komen zijn mijn kaplaarzen in Ivoorkust. En dat had weinig met plezier te maken. Dat was meer een ‘voorbehoedsmiddel’ (maar dan niet in letterlijke zin natuurlijk!).
Voorbereiding
Ik ben waarschijnlijk de enige uitgezonden secretaresse die in 1990 naar de tropen gaat met een set nieuwe regenlaarzen in de koffer. Niet het eerste waar ik nu aan zou denken om mee te nemen, maar de focus lag toen vooral op veilig, gezond en op alles voorbereid zijn. Een zorgzame moeder droeg daaraan bij, maar ook de geografische informatie over de gemiddelde regenval in Ivoorkust bracht mij tot dat besluit. En bloesjes met lange mouwen, daar had ik er ook veel van, want dat moest van de bedrijfsarts. Ik zie me nog in de trein naar huis zitten met het voorlichtingsboekje op mijn knieën. Foto’s van vreselijke insecten die eitjes leggen onder je huid waar je dan helemaal aan kapot gaat… “Ik adviseer u hooggesloten kleding te dragen, juffrouw, als u naar de tropen gaat”.
Hilariteit
En met al die adviezen in twee supergrote koffers, ging ik onderweg. Kostte me trouwens nog een behoorlijke boete bij Zaventem omdat ik 23 kilo overgewicht meezeulde. Maar goed, ik herinner me vooral de hilariteit bij mijn ambassadecollega’s toen ik op mijn eerste avond daar mijn koffers uitpakte en op zoek ging naar een geschikte outfit om mee de brush in te gaan. Daar zat ik even later, met mijn hoog gesloten kraagje en mijn lange mouwen, bij de ‘hash’. Geen mug te bekennen. En droog was het ook.
Tip
Je snapt het waarschijnlijk wel wat ik wil zeggen. Een beetje rekening houden met wat er in het leven komen gaat is best OK. Maar alles willen controleren en overal op voorbereid zijn haalt niet alleen het plezier uit het leven, maar ook uit je presentatie. En plezier is een voorwaarde voor geluk.
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek dat de Boekgoud Publieksprijs 2017 heeft gewonnen, deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Lees er meer over in ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.