Als de laatste bezoeker zaterdagavond om een uur of half acht het NBC-complex verlaat, begint voor ons als E-team het opruimen. De zaal weer klaarmaken voor de volgende dag. Na een dag met waanzinnige energie en zo’n 800 deelnemers is mijn lijf nu wel aardig moe. Maar er is nog een hoop te doen, dus we pakken allemaal onze taken op en schieten er vlot doorheen. En zitten om negen uur ‘savodns aan tafel voor het diner.
Linkeroor
Ik ga aan tafel zitten en voel hoe mijn brein zich afsluit voor de wereld om me heen. Het is allemaal zo overweldigend geweest, vandaag. Mijn hoofd is druk en alles moet nu een beetje indalen. Ik hoor maar half wat er aan tafel wordt gezegd. Plotseling word ik ruw wakker geschud. ‘Mijn oorbel!’ ‘Verdomme, mijn oorbel!’. Ik zie hoe mijn Bootcampmaatje T naar haar linkeroor grijpt, en al vloekend van tafel opspringt. Ze kijkt ontredderd rond. En ik zie haar weglopen, zoekend, met haar blik half op de vloer. Die oorbellen, die zijn belangrijk voor haar en ik heb met haar te doen.
Stofzuigen
Als we even later in de afsluitende teamronde in de zaal zitten, vraagt T of we haar willen helpen zoeken voordat het NBC begint met stofzuigen. En even een note voor de lezer: de betreffende oorbel is een klein oorknopje en het NBC-congrescentrum is héél groot…! Na de afsluiting verzamelen we ons om half twaalf aan één kant van de grote zaal en geven elkaar een hand om een menselijk lint te vormen. En T zegt naast me: ‘Ik ga hem niet zoeken, ik ga hem vinden!’. En ik heb er eerlijk gezegd helemaal geen vertrouwen in.
Mopper
Ik mopper een beetje in mijn hoofd. Ze is vandaag overal geweest, er zijn in de zaal honderden schoenen over het tapijt gegaan. En de zaal is zo groot! Het tapijt is grauw met spikkeltjes! Hoeveel kans is er? En ik ben écht moe, ik ben het zat en ik wil slapen. Maar ik wil ook wel dat zij haar oorbel vindt. Ik sluit me aan in de rij.
Niks
Dus het lint zet zich langzaam in beweging. Stap voor stap lopen we door de zaal. Hand in hand. Turend in het gangpad. Spiedend onder stoelen. Ik zie zelfs teamlid V kruipend de vloer aftasten. Zijn neus raakt bijna het tapijt. En dan zijn we aan de overkant van de zaal gekomen. Niks gevonden. Ik voel de teleurstelling. Maar ook een beetje de bevestiging van wat ik al had gedacht. En dan, ineens, klinkt er een kreet. Vlak naast me. ‘Ik heb hem!’, gilt T uitzinnig. En ze vindt haar eigen oorbel! Precies zoals ze zich heeft voorgenomen. Hoe cool is dat?
Tip van vandaag: Als je gelooft in jezelf is de kans van een geslaagde presentatie groter
Als je je voorneemt om jouw doel te bereiken is de kans groter dat je het bereikt, dan wanneer je denkt dat het niet gaat lukken. Dus ook om succesvol te presenteren is het goed je doel te bepalen. En in jezelf te geloven. Want jij bent de enige ‘in jouw team’ die dat resultaat kan bereiken: Jij bent verantwoordelijk voor jouw 100% inzet. Alleen als jij vertrouwen hebt in jouw verhaal, kun je het vertellen en komt jouw boodschap aan.
Vraag voor de lezer
Wanneer was jij tevreden met jouw 100% inzet?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.