Ik geef een training met een collega-ondernemer. Na het afronden van het ochtendonderdeel komt een van de deelnemers naar me toe en zegt: ‘Mag ik je iets vragen?’ En ik zeg ‘natuurlijk’, want ik neem aan dat het over iets gaat wat zojuist in de ochtend voorbij is gekomen. En hij zegt: ‘Heb jij pijn in je rug, ofzo?’ Een fractie van een seconde ben ik verrast. Maar dan kijk ik hem aan en denk, ‘OK, daar gaan we weer’. Ik maak contact, kijk hem vriendelijk en open aan en zeg: ‘Nee hoor’. Meer niet. En hou mijn mond, blijf in contact en vraag niet: ‘Hoezo? Of: ‘Waarom denk je dat?’, zoals ik gewoon ben te doen als er een ongemakkelijk moment voor de ander aan zit te komen. Deze keer laat ik de verantwoordelijkheid voor die vraag nou eens volledig bij de ander, waar die hoort.
Laat het los
Hij kijkt me afwachtend aan. Als hij zich realiseert dat er niks komt, volgt al snel een nieuwe vraag. Hij buigt wat naar me toe en zegt: ‘Nou, ik zit er de hele tijd al naar te kijken en aan te denken, en dan heb je ook nog van die hoge schoenen aan?’ En hij kijkt me nu indringender aan, alsof ik iets moet bevestigen en hij recht heeft op een of andere verklaring. Want hij wil namelijk weten ‘wat er nou eigenlijk mis met mij is’. Ik kijk hem weer open aan zeg alleen maar lachend: ‘Weet je? Laat het gewoon los’. En ik ga verder met de dingen van de dag, hem alleen latend met zijn gedachten en aannames.
Zwanger
Het doet me denken aan mensen die tegen vrouwen met een buikje zeggen: ‘Goh, ben jij zwanger?’, en dat dat dus niet zo blijkt te zijn. Best heel ongemakkelijk voor die vraagsteller, want je hebt net aan die vouw laten weten dat je haar buik dus echt te dik vindt. Net zoals die deelnemer eigenlijk, die mijn rug heeft zitten bekijken en vindt dat het niet klopt. En soms vraag ik me dan weleens af of dat voor je werkt om op die manier contact met iemand te maken? Ik bedoel, vanuit de negatieve aannames die je hebt?
Tip van vandaag: Probeer eens zonder oordeel naar een ander te kijken
Jij kunt dit soort situaties vermijden door naar een mens te kijken zonder er direct iets van te vinden. Gewoon open een ander accepteren zoals hij of zij is. Dat betekent dat je ook zonder oordeel naar jezelf kunt kijken. En dat voelt ook een stuk prettiger. En het werkt ook bij presenteren…:-)!
Vraag voor de lezer:
Sta je er wel eens bij stil, hoe snel je al een oordeel hebt geveld. Heb je dan die ander echt gezien….?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.