Als ik een van mijn kleurrijke tekeningen heb geplaatst op Facebook vraagt ze gekscherend: ‘Marjolein, wat kan jij niet, eigenlijk?’ Ik moet er even om lachen. Wil je een lijstje…? Want oh boy, wat kan ik ook een prutser zijn! En ik denk weer even aan mijn meest recente flater. Dit blog gaat over goede kwaliteiten.
Gênant
Nu ik eraan terugdenk, voelt het nog even gênant als vorige week. En krijg ik het opnieuw eventjes warm. Het stemmetje in mijn hoofd doet ook weer zijn werk: ‘Stom, stom, stom’! Het is zo’n moment dat je wilt kunnen omkeren. Net even een andere stap wilt kunnen zetten dan je hebt gedaan. Dat ene nou net liever niet zeggen dan wel. Om door de grond te zakken en te verdwijnen. Zo’n moment dus.
Centrale hal
Ik heb net mijn moeder gedag gezegd in haar flat bij de Varenhof als ik bij haar het gangetje uitloop naar de centrale hal. In mijn linkerhand een tas vol eetbare en andere spullen (‘voor de cadeautafel’, zoals ze altijd zegt) en een schilderij in mijn andere hand. Ik loop er een beetje mee te balanceren. Waar zijn mijn autosleutels eigenlijk?
Links en rechts
Ik neem de paar stappen van het kleine trappetje van de entresol naar beneden. Kijk op en zie dan een erehaag van mensen staan. Links en rechts opgesteld, met de blik op de grote toegangsdeur. En ik denk niet na. Waarom denk ik niet na? Het is gewoon leeg bovenin, mijn hersencellen liggen op de bank, ze doen het niet meer, ze zijn niet thuis, ik weet het niet.
Lollig
Want ik zeg tegen de erehaag als ik het trapje af stap – ik wil dus altijd lollig zijn, hè, dat heb ik van mijn vader denk ik – luid hoorbaar voor iedereen in die haag: “Ik hoop dat u niet te lang op mij hebt hoeven wachten”. En stap als de ‘diva’ die ik ben, zo de erehaag binnen. Nog steeds niet nadenkend, niets vermoedend, gewoon op weg naar de hoofduitgang. Met een klein lachje om mijn lippen.
Neus
En pas als ik met mijn neus bijna tegen de glazen deur sta, zie ik het. Maakt mijn brein de connectie waarom die erehaag er staat. Het lachje op mijn gezicht besterft, mijn hart maakt een duik en een gevoel van schaamte schiet naar boven. Want aan de andere kant gaan de schuifdeuren open. En wordt een baar naar binnen gereden door twee medewerkers van het uitvaartcentrum.
Goede kwaliteiten
Ik kan nog net voorlangs naar links schieten om de uitgang vrij te maken en het pand te verlaten via de nooduitgang. Letterlijk ‘af door de zijdeur’. En ik mompel onder mijn mondkapje ‘stom-stom-stom, kun je nou nooit es gewoon je mond houden’…? Want praten, ja, dat doe ik wel graag..:-). En ieder mens heeft goede kwaliteiten. Maar bij zo’n flater, dan denk ik gewoon dat je er net even niet bij kunt..:-)
En?
Wat zijn jouw goede kwaliteiten? En wat is jouw grootste flater…?
Blijer Presenteren
Wil jij ook ervaren hoe je blijer kunt presenteren vanuit authenticiteit? Ik begeleid sprekers ook in deze tijd individueel (en online) naar een goed verhaal, een boeiende presentatie of een onderscheidende pitch. In mijn boek dat de Boekgoud Publieksprijs 2017 heeft gewonnen, deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Lees hier meer over ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’. Er is ook een pitchvariant: ‘Het Klein ABC, Overtuigend Pitchen voor Ondernemers’.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert – de PresentatieDiva – en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.