Ondernemen ervaar ik als een rollercoaster en mijn energielevel maakt dezelfde salto’s in een poging om te gaan met al dat hollen of stilstaan. Nu ben ik nooit zo goed geweest in het herkennen van mijn eigen grenzen, dus ik kom er meestal net iets te laat achter dat ik de grens al weer even ben gepasseerd.
Fysiek
Regelmatig neem ik dan de beslissing om iets fysieks te gaan doen, als tegenhanger van al het ‘in mijn hoofd zitten’. Sporten vind ik een absolute inspiratieloze aangelegenheid, dus ik probeer al jaren een milde variant te vinden die bij mij past. Tai Chi, micro-sport, yoga, ik heb het langere of kortere tijd geprobeerd. Maar ondanks verwoede pogingen lukt het me maar niet om het écht een vaste plek in mijn leven te geven. De klad komt er meestal na twee of drie weken in en gebeurt er niks meer. Juist dan neemt de spanning in mijn schouders en nek natuurlijk toe, neemt het energielevel af en weet ik gewoon dat er echt iets moet gebeuren.
Opladen
Hoewel ik me de allereerste keer dat ik naar de acupuncturist ging niet verheugde op naaldjes in mijn lijf, kan ik er nu echt naar uit kijken om weer ‘op de plank te gaan liggen’ en te ontspannen. Die ochtend ga ik in de buurt van het Oude Noorden voor het eerst naar de prikker. Ik ben wat te vroeg en ga op het pleintje voor de praktijk in het zonnetje zitten opladen. Na een paar minuutjes gaat de deur van de praktijk open. R, de acupuncturist loopt naar me toe en vraagt: “Wil je een kopje koffie zolang je wacht”? Even later komt hij met koffie weer naar buiten, alsof terrasservice de gewoonste zaak van de wereld is voor een acupuncturist. ‘De ontspanning begint al buiten’, denk ik en geniet even van het moment.
Spanning
Na een kwartiertje ga ik naar binnen en vertel hem van de spanning in mijn nek en schouders en het energielevel dat zijn salto’s uitvoert. Als even later het eerste naaldje mijn voet in gaat zeg ik hartgrondig ‘G**ver’, geheel volgens Rotterdamse gewoonte. Maar de pijn is kortstondig en ik voel het effect ervan bijna direct in mijn lijf. Het ontspant compleet en ik voel de energie weer op gang komen en een weg zoeken door mijn lijf. Nog nooit zoiets ervaren! Een gevoel van complete rust komt over me.
Schrik
We praten nog wat na en vlak voor ik vertrek zegt R tegen me: “Gebruik je weleens een tennisbal”? Ik kijk hem geschrokken aan. Toch niet weer dat advies om een tennismaatje te zoeken…? Als ik ontkennend reageer zegt hij: “Als je last hebt van spanning in je schouders, dan helpt het als je een tennisbal in een sok doet”. Ik kijk hem even aan. Dat lijkt mij wel de meest geweldige oplossing voor sporten! En hij vervolgt: “Dan ga je met je rug tegen de muur zitten en masseert de tennisbal je schouderbladen”. Lachend kijk ik hem aan. “Oh gelukkig, ik was al even bang dat ik moest gaan tennissen”.
Tip van vandaag: Als je spanning voelt is dat een signaal, doe er ook iets mee!
Er zijn vele wegen die naar Rome leiden. Ontspanning zit niet alleen in je lijf, maar vooral ook in je hoofd. En wat voor de een werkt, is voor de ander een kwelling. Dus als je spanning voelt, mentaal of fysiek als je moet presenteren, schenk er dan aandacht aan. Ga op zoek naar een manier om te ontspannen die voor jou werkt. Met of zonder tennisbal.
Vraag voor de lezer:
Hoe maak jij van iets nieuws een gewoonte?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren‘ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.
Antwoord:Steeds maar opnieuw doen en telkens weer oppakken en dan nog……….