Alles wat je denkt, alles wat je bezighoudt en in je brein vorm krijgt, kleurt je eigen leven. Met je eigen ogen, je brein en je gedachten creëer je zo jouw eigen wereld. Vroeger vond ik dat altijd iets voor zweverige praatjesmakers. Geitenwollen sokken in open sandalen. Alsof je allemaal een willoos slachtoffer bent van je eigen gedachten. Dit blog gaat over acceptatie.
Positief
Het stak mij vooral toen ik jaren geleden flink ziek was en ik steeds het advies kreeg van mensen om ‘positief te denken’. Want alleen dan zou je een kans hebben om te genezen. En dat vond ik best veroordelend. Want als je de kracht even niet had om er positief mee om te gaan, tsja, dan was je natuurlijk ook gewoon het haasje. ‘Niet positief genoeg gedacht, einde oefening’. Terwijl iedereen wel op zijn klompen aanvoelt dat in situaties van crises en andere narigheid het helemaal niet zo eenvoudig is om ‘positief te denken’. Het is eigenlijk een veel te snel gegeven, nietszeggend advies.
Is het waar?
En ik noem er nog een paar die met enige regelmaat voorbijkwamen. ‘Je moet dingen die je wilt, visualiseren om ze echt te maken’, en ‘je moet nare gedachten vervangen voor fijne’. Of een van die uitgangspunten van ‘The Secret’, ‘maak een plek vrij in je kledingkast, zodat je nieuwe partner snel op de stoep staat’. En begrijp me goed, ik wil niks bagatelliseren. Niemand voor het hoofd stoten die met deze suggesties en adviezen verlichting vindt in de lastige momenten van het leven. Maar is het echt waar?
Mindfuck
Of is het gewoon allemaal een grote mindfuck? Zijn die adviezen of hulpmiddelen niet gewoon bedacht om te willen dealen met het feit dat je geen controle hebt in het leven? Omdat het leven je gewoon meeneemt naar de plek waar je kennelijk moet zijn, of een tijdje moet verblijven, gewoon omdat het zo is? En mijn vraag is dan ook, denk je dat je door ‘positief denken’ verder komt dan door ‘realistisch denken’? Door in het moment te zijn, precies te zijn, daar waar je al bent?
Spreekangst
Ik licht het nog even praktisch toe. Er komen veel mensen bij mij die spreekangst hebben. In allerlei verschillende vormen en gradaties. Ik kan natuurlijk tegen hen zeggen dat ze zich moeten voorstellen en visualiseren dat er geen spreekangst is. En daar dan heel erg positief in moeten geloven. Of zeggen dat het gevoel dat ze hebben moet worden vervangen door iets anders, iets fijners. Maar dat is wat mij betreft wel een beetje een omweg. Want het is er toch, die spreekangst? Wat zou het fijn zijn als je die kunt accepteren! Gewoon omdat het er toch al is. En het gekke is, zodra je dat echt kunt, dan is het ineens allemaal een heel stuk minder van belang.
Ware kracht
En zo werkt het met andere dingen ook. Die dingen die lastig zijn te accepteren, zoals bijvoorbeeld stress of een burn-out. Juist omdat je er geen controle over hebt. Want in het wegstoppen of vervangen ga je het gevecht aan en daar gaan liters energie in zitten. Dat ervaar ik zelf ook. Dus volgens mij is acceptatie één. Niet alleen zeggen, maar ook écht voelen. Door stil te staan bij wat er is in het moment. Wat is de realiteit? Wat zijn de feiten en wat zijn de gedachten die ik over de feiten heb? Kan ik die ontrafelen? Volgens mij neem je dan grotere stappen naar een oplossing van je spreekangst, dan wanneer je je brein een beetje om de tuin probeert te leiden. In acceptatie ligt de ware kracht. Dat is een waarheid als een koe.
Blijer Presenteren
Wil jij ook ervaren hoe je blijer kunt presenteren? Ik begeleid sprekers ook in deze tijd individueel (en online) naar een goed verhaal, een boeiende presentatie of een onderscheidende pitch. In mijn boek dat de Boekgoud Publieksprijs 2017 heeft gewonnen, deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Lees er meer over in ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’. Er is ook een pitchvariant: ‘Het Klein ABC, Overtuigend Pitchen voor Ondernemers’.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert – de PresentatieDiva – en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.