Je hebt je presentatie voorbereid en de zaal zit vol. Op de eerste rij blijft iedereen druk append en scrollend met zijn telefoon in de weer. En als je gaat spreken, dan houden ze daar niet eens mee op! En je denkt, heb ik wel een interessant verhaal…? Ander voorbeeld. Je zit in de zoveelste reorganisatie. Nieuwe plannen blijken ‘oude wijn in nieuwe zakken’. Maar je directeur wil dat je het in je presentatie positief brengt. In de vergaderzaal zet je de PowerPoint aan en je collega’s druppelen binnen. Niemand heeft er zin in en er bekruipt je een onprettig gevoel… Nog een voorbeeld. Je hebt een team van medewerkers dat gewoonlijk veel inzet vertoont. Dit weekend heb je een grote klus en extra handjes nodig. Je moet ze vragen om het weekend door te werken, maar je weet dat ze daar helemaal geen zin in hebben. Hoe ga je dat nou brengen…?
Weerstand
Deze aflevering van ‘het gevoel van…’ gaat over weerstand. Over dat gevoel dat je publiek niet op jou of jouw verhaal zit te wachten. En soms is het een gedachte die alleen in jouw hoofd speelt. Maar soms is het ook de realiteit. En daar kunnen allerlei redenen een rol bij spelen. Die soms wel en soms niet met jou of jouw verhaal te maken hebben. Denk maar eens aan het moment dat jouw presentatie volgt op die van een ander, waarbij er net een vervelende boodschap is gebracht die jouw publiek nog zit te verwerken… Hoeveel impact zal jouw verhaal dan hebben?
Doorbikkelen
Maar goed, voor de meeste presentaties is weerstand ‘killing’. En daarom worstelen veel sprekers er ook mee. De manier waarop ze daar op het podium mee omgaan, die is eigenlijk steeds hetzelfde. Want de meeste sprekers ‘bikkelen gewoon door’. Ze merken wel dat het niet lekker gaat en dat er weinig respons is. Maar ze kiezen ervoor om dat onrustige gevoel, dat gevoel van ongemak in hun onderbuik maar gewoon te negeren. En die presentatie af te werken zodat ze daar een vinkje bij kunnen zetten. ‘Mission completed‘.
Dorre bodem
Maar heeft dat eigenlijk wel zin? Je staat dan hard te werken in die zaal terwijl je eigenlijk al weet dat jouw boodschap op dorre bodem valt. Je presentatie geven is dan een doel op zich geworden, en het draait allang niet meer om het publiek. Of om een boodschap die moet blijven plakken. Het is niet voor niks dat ik altijd roep: ‘Focus op publiek’! Want daar doe je het voor, toch…? Je wilt bij hen tussen de oren komen, een verbinding maken in hun brein. En koppig blijven zenden of steeds harder schreeuwen hebben zelden het gewenste effect.
Wat kun je doen?
Dus wat kan je dan doen, als je die weerstand voelt? Als je ziet dat je publiek onderuit hangt, niet lijkt te luisteren en met andere dingen bezig is? Allereerst is het goed om het even te toetsen. Is het weerstand die je ziet? Of speelt het in je hoofd omdat je zelf spanning ervaart? Dus kijk goed en registreer wat je ziet. Als je constateert dat er echt weerstand is, dan kun je er maar beter iets mee doen. En dat betekent dat je even van je voorbereide presentatie moet afstappen. Om zo aandacht te schenken aan wat er is en voor je ogen gebeurt. Ik geef je twee tips.
Interactie
Je kunt als spreker proberen je publiek meer bij je presentatie te betrekken door het interactief te maken. Door vragen te stellen die uitnodigen om deel te nemen. En dat zijn dan wel open vragen, want aan alleen maar een ‘ja’ of ‘nee’, heb je niet zo veel. Die vragen stel je gericht aan een persoon in de zaal. Dus: ‘Mevrouw, mag ik u iets vragen, hoe/ wat/ waarom …?’ En een beetje selectie is daarbij wel handig..:-). Wie staat het meest open? Of wie is het meest opstandig..? Door het interactief te maken kan je zo’n bijeenkomst weer een beetje vlot trekken. En dan kan er ook weer aandacht ontstaan voor jouw boodschap.
Goed gesprek
Ik vind het zelf het prettigst om weerstand gewoon te benoemen. Gewoon de boel boven tafel krijgen en een goed gesprek hebben. Mensen de gelegenheid geven om gehoord te worden. En ja, dat kan het doel van de presentatie oorspronkelijk niet zijn geweest, maar het heeft weinig zin om het publiek te negeren. In dat reorganisatieproces of die weekendklus kom je immers geen stap verder zonder je medewerkers. Oprechtheid en openheid worden altijd gewaardeerd. En als je de weerstand hebt benoemd, en je hebt ruimte geboden, dan breekt het gesprek open. En dan kan je weer verder met de volgende stap.
Tip
Luister bij weerstand goed naar je eigen gevoel en doe er vervolgens ook iets mee! Stel vragen, maak het interactief, en als de weerstand blijft, benoem het dan. Wat speelt er op de achtergrond? Waar heeft het publiek behoefte aan? Als dat betekent dat de opzet van jouw presentatie verandert, dan is dat precies wat er nodig is. Want op een dorre bodem kan niks groeien.
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek dat de Boekgoud Publieksprijs 2017 heeft gewonnen, deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Lees er meer over in ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’. Er is ook een pitchvariant: ‘Het Klein ABC, Overtuigend Pitchen voor Ondernemers’.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.