Het is mijn eerste officiële receptie. Ter gelegenheid van Koninginnedag 1990 sta ik in de tuin van de Residentie in Ivoorkust. Strategisch opgesteld onder de palmboom, vlakbij de ingang van de tuin, want van daaruit kan ik precies het terras zien waar de eerste ontvangst van de gasten plaats heeft. Ik zoek wat ongemakkelijk ‘mijn draai’ onder de palm, want mijn hakken zakken steeds weer een stukje verder weg in het gras.
Simpel
Wat afwezig denk ik terug aan het moment eerder die ochtend, de officiële instructie. Koninginnedag in de Tropen, het is geen sinecure! Als jij denkt dat het alleen bitterballen op een bordje betreft, dan heb je nog een hoop te leren…:-). Al maanden van tevoren zijn de besprekingen en de voorbereidingen aangevangen. Er is een zorgvuldig plan voor de ontvangst opgesteld, en iedere collega heeft een speciale functie en taak toebedeeld gekregen. Zo is mijn collega E bijvoorbeeld ’chef bitterballen’, en heb ik de opdracht gekregen alle ambassadeurs onder de palmboom op te wachten en hen te begeleiden en voor te stellen aan andere ambassadeurs. Het lijkt een simpele taak. En ik ben de secretaresse van een ambassadeur, dus hoe moeilijk kan het zijn?
Smalltalk
De avond is wat gespannen begonnen. De ambassadeur is niet een van de gemakkelijkste mensen, maar iedere ‘faux pas’ van zijn kant wordt ruimschoots gecompenseerd door zijn echtgenote, die een gastvrouw met engelengeduld blijkt te zijn. Ze heeft me een half uur voor aanvang van de receptie ‘onder de palm gezet’, en me mijn nadere instructies gegeven. “Marjolein, jij vangt dus de ambassadeurs op, en stelt hen aan elkaar voor”. En weg is ze. En voordat ik het weet is de avond begonnen en sta ik daar onder die palmboom te zweten. Klamme handen. En haar instructies schieten door mijn hoofd: Onberispelijke houding. Keurig recht op staan. Glimlachen. Geen handen schudden maar deemoedig knikken. Geen vragen stellen maar smalltalk maken, misschien iets aardigs zeggen over hun land, en dan al lopend ambassadeur A voorstellen aan ambassadeur B. Ik zucht nog eens onder de last van mijn taken en strijk nog maar eens mijn rokje glad.
Zwembad
En dan verschijnt de eerste gast. Hij wordt op het terras van de Residentie welkom geheten door de ambassadeur en zijn echtgenote. Ik reik zo ver mogelijk naar voren als de palm mij toestaat, en mijn oren spitsen zich. Hoe heet deze meneer? Van welk land is hij de officiële vertegenwoordiger? Maar ik sta te ver af en hoe ik ook tuur en spits, ik hoor er helemaal niks van. In mijn brein gaan de radertjes aan de slag. Hoe ga ik hem dadelijk begroeten? Alleen maar ‘Excellentie’, dan? Er is niet veel tijd om iets anders te bedenken.
Hint
Ik loop hem een stukje tegemoet en begroet hem met een vriendelijk knikje en ‘Excellentie’. Ondertussen kijk ik of ik iets aan zijn kleding kan ontcijferen dat mij een hint geeft over zijn origine, maar er is ook daar niets te ontdekken. Hij knikt wat terug en ik loop met hem richting het zwembad waar het personeel van de Residentie klaar staat met een drankje en een hapje. Ik brabbel wat onverstaanbaars en zie tegelijkertijd in mijn ooghoek twee andere gasten bij de palm staan, wachtend om begeleid te worden. Ik verontschuldig me bij de eerste gast en loop terug naar de boom.
Excellenties
Nog twee Excellenties…! Wie zijn die mensen? Waarom dragen ze geen sjerp met de kleur van de vlag ofzo, zodat ik weet welk land ze vertegenwoordigen, dan kan ik daar nog iets van maken! En ik neem hen mee naar de eerste gast. En voordat ik mezelf kan tegenhouden stel ik hen aan elkaar voor: “Excellentie, mag ik u voorstellen aan deze beide Excellenties”? “Geweldige introductie, Diks”, denk ik, als ik terugloop naar de palm.
Tip van vandaag: Improvisatietalent komt goed van pas als je presenteert
Soms moet je roeien met de riemen die je hebt. De plannen zijn mooi, de strategie is besproken, de tekst bedacht en de presentatie voorbereid. Maar als dat ene essentiële radertje ontbreekt, dan kan het wel eens heel anders uitpakken dan je had bedacht. Rest jou slechts de schone kunst van improvisatie, die je naarmate je ouder wordt steeds beter zult gaan beheersen…:-)
De vraag voor de lezer:
Wanneer heb jij voor het laatst vertrouwd op je improvisatietalent?
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Je kunt een gratis voorproefje van ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’ downloaden op de site.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.
Schitterend verhaal, Marjolein! Ik ben weer helemaal terug in de tijd, kan me dit feest nog goed herinneren. Helaas was ik geen Excellentie, anders was ik gezellig even bij je onder de palmbomen komen staan. Improviseren? Creatieve oplossingen zoeken? Dat doe ik iedere dag. Ik ben vertaalster, en weet dat iedere Nederlandse zin op wel duizend manieren accuraat naar het Engels vertaald kan worden. Een letterlijke vertaling is haast nooit de beste. Dus ik laat me niet aan aan banden leggen door regeltjes en maak er iedere keer wat moois van!
Ik heb het ‘Nederlandse deel’ dat daarna kwam, nog maar even weg gelaten. Je weet vast nog wel wat er toen gebeurde…:-)?