De afgelopen maanden kregen we bij iedere gelegenheid de boodschap onder onze neus geduwd. Het teloorgaan van onze natuur, de consequenties van de stikstofuitstoot, het smelten van de ijskap en het verzuipen in plastic, het was (en is) aan de orde van de dag. Met ons kapitalisme en consumptie gedrag helpen we onze wereld in grote stappen heel snel naar de sodemieter. We moeten minder vlees, we moeten minder rijden, we moeten überhaupt minder consumeren. Het roer moet om. Dat was de boodschap. Dit blog gaat over de kansen die Corona biedt om samen onze wereld anders in te richten, en ik voeg er tot slot maar gelijk een rijtje met suggesties aan toe.
(Dit blog is iets langer dan je van normaliter van – de Presentatiediva – gewend bent, leestijd: 4.15 minuten).
Lam
Hoe meer aandacht er voor de milieuproblematiek in de media kwam, hoe minder het leek aan te zetten tot actie. Boze boeren, beroemde filmstergezichten, kleine meisjes, religieuze kopstukken, ze doen oproepen om aan te zetten tot ander gedrag, maar worden beschimpt, niet serieus genomen, weg gefloten en soms zelfs met de dood bedreigd. Wat is dat toch? Is er een psychologische factor die een rol speelt waardoor urgente oproepen in de media averechts lijken te werken? Want soms voelt het alsof je door al die berichten alleen maar lam wordt geslagen.
Doe maar gewoon
Intussen worstelde het kabinet met het nemen van de juiste Corona-besluiten, gestuurd door ons Nederlandse poldermodel, het vinden van de ideale tussenweg en de afweging van allerlei commerciële belangen. Het lijkt mij ook niet gemakkelijk om de juiste weg te vinden tussen lock-down en ‘doe maar gewoon dan doe je gek genoeg’, maar in deze tijd van crisis doet onze politiek dat zorgvuldig en inzichtelijk vind ik. Natuurlijk kan het anders, strakker, of juist losser. Er is altijd wel wat te zeuren tenslotte. Maar mijn vraag is eigenlijk: leidt het tot de gewenste beweging? Komen we gezamenlijk in actie? In mijn hoofd komen de plaatjes van de lege supermarkt schappen voorbij en van studenten die biertje aan biertje in de kroeg staan te zuipen.
Verantwoordelijkheid
Waarom werd die serieuze boodschap, die oproep in de media niet gewoon opgevolgd? Waarom komt die tegenreactie op, dat nonchalante gevoel van ‘Ach, die boodschap is toch niet voor mij’? Is dat een gevolg van de gedachte ‘Zoiets overkomt mij niet…’? Mijn gedachten gaan haast automatisch terug naar mijn 35ste verjaardag toen ik de diagnose kanker kreeg. En heus niet omdat ik zo ongezond leefde, dronk, at of dacht. Ik was gewoon het haasje. Sinds die tijd denk ik meestal ‘waarom zou het mij niet overkomen’? Ik pleit hier niet voor fatalisme, maar iedereen kan dus gewoon het haasje zijn. En daar hoort (crisis of niet!) een bepaald verantwoordelijkheidsgevoel bij. Naar jezelf, maar vooral ook naar die ander.
Samen?
Dus mijn vraag is: “Waar is het ‘samen’, van onze maatschappij”? Ik voel me vaak tegen de stroom op zwemmen als ik oproep om ‘iets te doen voor een ander waar een ander wat aan heeft’, juist ook in ondernemersland. Mensen lijken alleen maar bezig met ‘omzet, ‘druk-druk-druk’, en ‘méér hebben dan een ander’. Dollartekens en vooral groter groeien, het kapitalisme ten top. Waarom zou je niet gewoon kunnen ondernemen om je eigen broek op te houden? En zo te voorzien in je levensonderhoud? Wat is daar mis mee, ben je dan als mens minder succesvol? Heb je dan minder status? Ben je dan een ondernemer die er niet toe doet? Iemand met een “bedrijfje”?
Voldoening
Ik ben juist met ondernemen gestart omdat ik uit dat model van 9 tot 5 wilde, dat ‘moeten’, en dat sturen op ambitie, succes en status. Ik wilde gaan voor voldoening, voor een ander helpen, het verschil kunnen maken. En ik voel me met dat uitgangspunt wel vaker een roepende in de woestijn. Natuurlijk weet ik dat er mensen zijn die er precies zo over denken als ik, want zo speciaal ben ik nou ook weer niet. Maar soms vraag ik me af: Wat moet er nou nog gebeuren om collectief in actie te komen? Voor elkaar en voor het milieu? Wanneer gaan we nou dingen écht samendoen? Want zeg nou eerlijk, dit huidige model, dat werkt toch niet voor ons?
Kans
Deze crisis is ingrijpend, en ik ben blij met het besluit van het kabinet. Maar ik zie vooral ook een kantelpunt en een grote kans. Nu is het moment, de energie en het bewustzijn om anders met elkaar en onze omgeving om te gaan. Want ’de natuur’, – het universum zo je wilt – geeft ons wel een hele duidelijke hint: de balans is volledig weg en er moet iets groots gebeuren om ze te herstellen. En ja, de methode is rigoureus, lomp en pijnlijk, maar hier ligt de kans om samen een start te maken met het anders inrichten van onze wereld voor de toekomst. Dat collectieve besef dat er meer aandacht moet zijn voor de mens en het milieu is nu dichterbij dat ooit. Laten we uit deze moeilijke situatie inzichten krijgen en lering trekken. En echt innovatief worden.
Rijtje!
Ik zet even mijn ‘Samen kom je verder’ tips op een rijtje. Vul de lijst gerust aan met jouw ideeën..:-)
1.Netwerkdates online
Als we meer online studeren, werken en overleggen scheelt dat een enorme hoop files. Zullen we eens kijken hoe we bepaalde onderdelen van ons werk en onze studies in de toekomst permanent online kunnen aanbieden? We hebben tenslotte na Corona allemaal meer ervaring hoe het is om online contact te hebben voor afspraken, netwerken en studeren. Niet alles moet natuurlijk permanent moet worden vervangen, maar met het oog op ons milieu zouden we daar een betere balans in kunnen vinden. Ik ga mijn koffie- netwerkdates alleen nog maar ‘online’ inplannen.
2. Face-bellen met ouderen
Met mijn 85-jarige moeder heb ik ‘online-eet-afspraken’. Wij eten samen om 6 uur, allebei vanuit ons eigen huis, maar wel met Face-bellen aan. Zodat ze terwijl ze in haar eigen quarantaine zit toch nog es een gezicht voorbij ziet komen. Ik denk dat dat sowieso een middel is dat mensen vaker kunnen benutten om ouderen die alleen wonen een beetje op te peppen. En nee, het vervangt niet ‘de knuffel’, maar ik zie het als een extra contactmoment. En het is een middel om ouderen die in een sociaal isolement zitten, toch te kunnen bereiken. Ik heb me aangemeld bij het Rode Kruis/ready2help, juist om dat te kunnen doen. Wat nou als iedereen één Face-time telefoontje per week pleegt met een onbekende oudere die eenzaam is? Wordt de wereld toch mooier van?
3. Gratis online presentatietraining voor kinderen
Deze weken gaat het in de media vaak over de impact van thuiswerken. Het voelt voor mij eerlijk gezegd niet zo anders, want ik werk al vijf jaar thuis. En nu kan dat ook goed in mijn line of business, dus daar bof ik sowieso mee. En ik doe ouders met kinderen dus bij deze graag een aanbod. Ben jij een ouder met kinderen die je de komende tijd zelf thuis moeten scholen? En heeft jouw kind problemen met presenteren of een spreekbeurt geven? Dan mag je me bellen en geef ik jouw kind graag gratis tijdens de Corona crisis een online presentatie of spreekbeurt-training.
4. Minder wegen – meer natuur
Al die mensen die nu thuis blijven werken belasten het OV en de snelwegen niet. Als we in de toekomst ook veel meer thuiswerken, hebben we minder verkeer en hoef je ook het wegennet minder uit te breiden. En dan kun je in plaats daarvan de natuur opnieuw introduceren door nieuwe parken aan te leggen, waar je de natuur dan een beetje haar gang laat gaan. Wordt de wereld ook weer gezonder, groener en mooier van. Dat brengt de mensen en de kinderen in de stad ook weer dichterbij de natuur.
5. Efficiënter – minder dagen werken
Doordat we ook in de toekomst efficiënter thuiswerken worden we gelukkiger. We hebben tenslotte allemaal de pest aan kantoortuinen. Omdat thuiswerken sneller en efficiënter gaat, gaan we allemaal maximaal vier dagen in de week werken. Met als resultaat dat we meer vrije tijd hebben om samen met vrienden, gezin of familie van het leven te genieten. Of om iets voor een ander te doen, zomaar, omdat je er tijd voor hebt. Het leven draait tenslotte om meer dan alleen maar werken. Wordt de wereld ook mooier van!
6. Help je collega ondernemer de Corona door
Afgelopen week hebben we met mijn Business Open club in Rhoon een online netwerkbijeenkomst gehad, en ik moet zeggen, ik vond ‘m erg leuk en effectief. (plaatje erbij) We zouden dat in de toekomst met mijn netwerkclub best vaker kunnen doen, dat scheelt in ieder geval collectief per maand totaal 100 heen & weer auto-tripjes. Maar minstens even belangrijk vond ik mijn oproep om elkaar te steunen. Er zijn ondernemers die het nu gewoon heel moeilijk hebben. En we weten allemaal welke branches dat zijn. Kijk naar hen uit en help hen overeind te blijven. Samen kom je tenslotte verder dan alleen.
7. Spontane acties vasthouden
Gelukkig zijn er ook spontane Corona initiatieven van ‘boodschappen halen en brengen voor kwetsbare senioren’. Zou het niet geweldig zijn als dat na de crisis ook gewoon spontaan blijft doorgaan? Zonder dat daar direct een business-model van moet worden gemaakt?
8. En jij?
En wat zijn jouw ideeën? Plaats ze gerust onder dit blog, of mail ze naar spreken@dikscommuniceert.com. Ik wil er best actie op ondernemen voor ons samen.:-)
Note
Omdat ik de komende twee weken mijn sociale contacten zoveel mogelijk beperk tot online afspraken, heb ik meer tijd beschikbaar om andere dingen te doen. Dat vul ik aan de ene kant in door me beschikbaar te stellen voor vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis (zie de link hierboven), en anderzijds sta ik volgende week in het voorspelde lenteweer op mijn balkon te beeldhouwen. Als je online wilt meedoen, ben je van harte welkom…:-)
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? Ik begeleid sprekers (ook online!) individueel naar een goed verhaal, een boeiende presentatie of een onderscheidende pitch. In mijn boek dat de Boekgoud Publieksprijs 2017 heeft gewonnen, deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Lees er meer over in ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’. Er is ook een pitchvariant: ‘Het Klein ABC, Overtuigend Pitchen voor Ondernemers’.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert – de PresentatieDiva – en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.
Fijn,dank je wel.Je bent een topper!
Graag gedaan en dank voor het compliment @jeanne!
Ben het helemaal met je eens Marjolein. Mooi geschreven!
Dank je wel, Gea!