Begin vorige week had ik een mooi gesprek met F, een onderneemster die ik een paar maanden geleden ‘zomaar’ tegenkwam. We hadden een leuk contact, en tijdens onze tweede afspraak ging het over veel meer dan ondernemen alleen. Van alles kwam voorbij, politiek, vrouwenrechten, de manier waarop de maatschappij ‘werkt’ en ‘niet werkt’, en hoe verschillend mensen in het leven kunnen staan.
Gek
Als ik haar vertel dat ik geïnspireerd ben om iedere dag een ‘random act of kindness’ te doen, zegt ze iets dat me triggert. “Gek eigenlijk, hè, hoe het een ‘random act of kindness’ is gaan heten. Alsof we ‘kindness’ zijn kwijtgeraakt, en er nu alleen nog maar af en toe iets aan kunnen doen.” En het houdt me de hele week bezig. Zijn we zo ver verwijderd geraakt van ‘iets aardigs doen voor een ander’? Waarom is er zo weinig aandacht voor elkaar? En waarom herkennen mensen een aardige bedoeling zo vaak niet?
Normen en waarden
Ik moet je zeggen, ik vond het qua ‘random act of kindness’ geen gemakkelijke week. Via de e-mail liet mijn ex me weten dat ik hem met rust moest laten nadat ie zelf contact had gezocht en ik in mijn bericht iets aardigs tegen hem had gezegd. Een collegaondernemer begreep de bedoeling achter mijn aanbod hem te helpen niet, en een andere vond dat ik hem met mijn vrijblijvende uitnodiging om een andere ondernemer te ontmoeten ‘had aangevallen op zijn normen en waarden’. Niet echt een oppepper!
Oprecht
Ik heb zonder bijbedoelingen aandacht aangeboden, iets voor de ander willen doen. Zonder dwang, winstbejag of ander doel. Onschuldig, gewoon oprecht, vanuit mijn hart. Had ik kunnen voorzien wat dat bij die ander zou kunnen losmaken? Lag het in de lijn der verwachting dat daar een hele discussie of zelfs negativiteit uit voort zou komen? En laat ik me daar dan door uit het veld slaan? Hoe kan oprechtgemeende aandacht niet als zodanig worden herkend?
Hip-hip-hip
Dat bracht me tot een inzicht. Zou het kunnen zijn dat we het niet meer gewend zijn, en dat belangeloze aandacht mensen in verwarring brengt? Misschien is het gewoonweg ‘uit de mode’ geraakt en maakt het mensen ongemakkelijk. Er is tenslotte minder focus op gemeenschapszin, en meer op individualisme. Of is het niet hip genoeg? Want het is tegenwoordig alleen hip-hip-hip om het druk-druk-druk te hebben omdat voor velen de aandacht ligt bij succes en status. Maar aandacht voor de ander, dat zit natuurlijk in iedereen, dat is wat je mens maakt. Je hoeft het alleen even los te maken van de waan van de dag en je focus te verleggen. En misschien is dat wel, wat er dan schuurt?
Aandacht
Zo’n ervaring als deze week weerhoudt mij er gelukkig niet van om door te gaan met dat waar ik energie van krijg. Want het maakt me nu eenmaal gelukkig om aandacht te schenken aan een ander, ik word er blij van. Omdat ‘verbinding’ zoeken en maken mijn grootste drijfveer is. En misschien werkt het ook wel voor jou, om spontaan iets te doen voor een ander waar die ander wat aan heeft. Deze week was ik met mijn goede bedoelingen weliswaar niet heel succesvol, maar het kan je in de andere 51 weken van het jaar groot geluk brengen!
Tip
Aandacht is een mooi cadeau en een ‘random act of kindness’ is een oprecht instrument om vanuit mede-menselijkheid met een ander te verbinden. Daarom levert focus op publiek bij jouw presentatie ook zo’n mooie interactie op!
Blijer Presenteren
Wil jij weten hoe je blijer kunt presenteren? In mijn boek dat de Boekgoud Publieksprijs 2017 heeft gewonnen, deel ik allerlei tips, ervaringen en oefeningen die je direct kunt toepassen. Lees er meer over in ‘Het Groot ABC voor Blijer Presenteren’. Er is ook een pitchvariant: ‘Het Klein ABC, Overtuigend Pitchen voor Ondernemers’.
Alle verhalen die op deze site verschijnen zijn eigendom van Dikscommuniceert en mogen alleen worden gebruikt na toestemming vooraf van de eigenaar.